Saç dökülmesini önlemenin yolları. Saç dökülmesine bitkisel çözüm, saç beyazlamasına bitkisel çözüm. Suna Dumankaya saç dökülmesi tedavisi. Saç dökülmesi ve saç beyazlaması sorunu olanlara Suna Dumankaya aşağıdaki bitkisel çözüm yollarını tavsiye etmektedir. Bu bitkisel formüllerden herhangi birini evinizde kolayca hazırlayıp saçlarınıza uygulayabilirsiniz.
Suna Dumankaya saç dökülmesi ve saç beyazlaması formülü
3 çorba kaşığı zaytinyağını, 1 tatlı kaşığı öğütülmüş çörek otunu ve 1 çorba kaşığı soğan suyunu karıştırıp saç diplerine masaj yaparak yedirin. Daha sonra streç film ile saçlarınızı sarıp 2 saat bekleyin. 2 saat bekledikten sonra saçlarınızı zeytinyağlı sabun ile yıkayarak temizleyin.
Saç beyazlaması için bitkisel çözüm
Öncelikle taze cevizin kabuklarını iyice dövüp püre haline getirin. Daha sonra ise 1 tutam ceviz yaprağını yarım litre suyun içinde kaynatın. 20 dakika demlenmesi için bekledikten sonra bu kürü süzüp içerisine ceviz kabuğu püresinden 1 çorba kaşığı kadarını ilave edin. Hazırladığınız bu saç beyazlaması karışımını saçlarınıza sürüp 1 saat bekletin.
Kene Isırması kırım kongo hastalığı
Kene Isırması kırım kongo hastalığı
Son yıllarda daha sıkça duyulmaya başlayan bahar-yaz dönemlerinde artış gösteren ve ağırlıklı olarak keneler aracılığıyla bulaşan virütik bir hastalıktır. İlk olarak 1944 yılında Kırım’da sonra 1956 yılında Kongo’da tanımlanmış ve sonra aynı hastalık olduğu anlaşılmıştır.
Keneler kan emerek beslendikleri için hemen tüm yabani ve evcil hayvanların (inek koyun köpek kemiriciler yerde beslenen kuşlar vb.) üzerinde bulunabilir ve bu hayvanlardan insana geçebilirler. Ayrıca çalılık ve yeşil yüksek otlu alanlarda bulunan keneler beslenmek için doğrudan insanlara da geçip ısırabilirler. Bu nedenle daha çok kırsal bölgelerde ve hayvancılıkla uğraşan kişilerde görülmekle birlikte kentsel alanlardaki uygun ortamlarda da bulunabilirler.
Virüs ile bulaşmış keneler kan emişini tamamladıktan sonra ayrılırken bir sıvı salgılarlar. Virüs genellikle bu sıvı ile bulaşır. Kan emdikleri ve virüsü bulaştırdıkları tüm canlılar hasta olabilir fakat hastalık genellikle hayvanlarda hafif ve bulgusuz seyreder. Bu nedenle daha az görülmekle birlikte hasta hayvanların salgıları ve kanları aracılığıyla da hastalık bulaşabilir.
Kenelerin kan emişi genellikle uzun bir süreçtir. Sinekler gibi hemen sokup kısa sürede kan emişini bırakmazlar. Kan emmeye başlayan kene ağız kısmındaki hortumunu cilt içine sokar ve doyuncaya kadar çıkartmaz. Bu hortum geri çıkışı engellemek için çıkıntılar içerdiğinden kolay çıkmaz. Bu nedenle keneyi çıkartmak için zorlamamak gerekir. Çok zorlandığında sıvıyı erken salgılayıp virüsü bulaştırabilir veya boru kısmı koparak cilt içinde kalabilir. Ayrıca zorlama kenenin patlayarak enfekte sıvı ve kanının cildimizdeki çiziklerden ya da gözümüze sıçrayarak bulaşmasına yol açabilir. Bu nedenle vücuda yapışık kene görüldüğünde bir cımbızla ağız kısmından tutularak yavaşça sağa-sola oynatılıp bir vida gibi çıkartılmaya çalışmalı ya da bir sağlık kurumuna başvurularak çıkartılması sağlanmalıdır.
Son yıllarda daha sıkça duyulmaya başlayan bahar-yaz dönemlerinde artış gösteren ve ağırlıklı olarak keneler aracılığıyla bulaşan virütik bir hastalıktır. İlk olarak 1944 yılında Kırım’da sonra 1956 yılında Kongo’da tanımlanmış ve sonra aynı hastalık olduğu anlaşılmıştır.
Keneler kan emerek beslendikleri için hemen tüm yabani ve evcil hayvanların (inek koyun köpek kemiriciler yerde beslenen kuşlar vb.) üzerinde bulunabilir ve bu hayvanlardan insana geçebilirler. Ayrıca çalılık ve yeşil yüksek otlu alanlarda bulunan keneler beslenmek için doğrudan insanlara da geçip ısırabilirler. Bu nedenle daha çok kırsal bölgelerde ve hayvancılıkla uğraşan kişilerde görülmekle birlikte kentsel alanlardaki uygun ortamlarda da bulunabilirler.
Virüs ile bulaşmış keneler kan emişini tamamladıktan sonra ayrılırken bir sıvı salgılarlar. Virüs genellikle bu sıvı ile bulaşır. Kan emdikleri ve virüsü bulaştırdıkları tüm canlılar hasta olabilir fakat hastalık genellikle hayvanlarda hafif ve bulgusuz seyreder. Bu nedenle daha az görülmekle birlikte hasta hayvanların salgıları ve kanları aracılığıyla da hastalık bulaşabilir.
Kenelerin kan emişi genellikle uzun bir süreçtir. Sinekler gibi hemen sokup kısa sürede kan emişini bırakmazlar. Kan emmeye başlayan kene ağız kısmındaki hortumunu cilt içine sokar ve doyuncaya kadar çıkartmaz. Bu hortum geri çıkışı engellemek için çıkıntılar içerdiğinden kolay çıkmaz. Bu nedenle keneyi çıkartmak için zorlamamak gerekir. Çok zorlandığında sıvıyı erken salgılayıp virüsü bulaştırabilir veya boru kısmı koparak cilt içinde kalabilir. Ayrıca zorlama kenenin patlayarak enfekte sıvı ve kanının cildimizdeki çiziklerden ya da gözümüze sıçrayarak bulaşmasına yol açabilir. Bu nedenle vücuda yapışık kene görüldüğünde bir cımbızla ağız kısmından tutularak yavaşça sağa-sola oynatılıp bir vida gibi çıkartılmaya çalışmalı ya da bir sağlık kurumuna başvurularak çıkartılması sağlanmalıdır.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)